Chú giải Thái kinh Tăng Chi Bộ I – Chương 1 – 20. Phẩm Thiền Ðịnh

อรรถกถา อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต

Chú giải Aṅguttara Nikāya, phần Ekaka Nipāta.

ปสาทกรธัมมาทิบาลี

Pasādakara Dhammādi Pāḷi (Kinh liên quan đến Pháp mang lại niềm tin).

อรรถกถาปสาทกรธัมมาทิบาลี

Chú giải Kinh Pasādakara Dhammādi.

อรรถกถาปสาทกรธรรมวรรค
Chú giải Chương Pasādakara Dhamma.

๑- บาลีข้อ ๒๐๗-๒๔๖

Phần Kinh Pāli, đoạn 207-246.

๒- บาลีข้อ ๒๐๗

Phần Kinh Pāli, đoạn 207.

คำว่า อทฺธํ ในบทเป็นต้นว่า อทฺธมิทํ นี้เป็นชื่อของส่วนหนึ่งๆ.
Cụm từ “Addhaṃ” trong câu “Addhamidaṃ” có nghĩa là một phần nào đó.

ท่านอธิบายว่า นี้เป็นลาภแน่แท้ คือนี้เป็นส่วนหนึ่งๆ ของลาภ.
Ngài giải thích rằng: Đây thực sự là phước báu, nghĩa là một phần của phước báu.

บทว่า ยทิทํ อารญฺญกตฺตํ คือ ความเป็นผู้อยู่ป่าส่วนหนึ่งใด.
Cụm từ “Yadidaṃ āraññakattaṃ” có nghĩa là phần nào của việc sống ở rừng.

อธิบายว่า ชื่อว่าความเป็นผู้อยู่ป่าเป็นส่วนหนึ่งของลาภ คือ ภิกษุผู้อยู่ป่าอาจได้ลาภ เพราะเป็นผู้บำเพ็ญได้อย่างแท้จริง.
Giải thích rằng, sự sống trong rừng là một phần của phước báu, bởi vì các tỳ-kheo sống trong rừng có thể nhận được phước báu do tu tập chân chính.

ก็ภิกษุผู้อยู่ป่าเป็นวัตรคิดว่า เราจักกระทำสิ่งที่สมควรแก่การอยู่ป่าของตัวเรา จึงไม่กระทำกรรมที่ชื่อว่าลามก.
Tỳ-kheo giữ hạnh sống trong rừng nghĩ rằng: “Ta sẽ làm những gì thích hợp cho việc sống trong rừng của mình” nên không thực hiện những hành vi bất thiện.

เมื่อเป็นเช่นนั้น มหาชนก็จะเกิดความเคารพต่อท่านว่า ภิกษุนี้ถือการอยู่ป่าเป็นวัตร ย่อมทำการบูชาด้วยปัจจัยทั้ง ๔.
Khi như vậy, mọi người sẽ sinh lòng kính trọng đối với vị tỳ-kheo này, người giữ hạnh sống trong rừng và sẽ cúng dường với bốn nhu yếu phẩm.

เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ความเป็นผู้อยู่ป่าเป็นวัตรนี้ เป็นลาภแน่แท้ ดังนี้.
Vì lý do đó, Đức Phật đã nói: “Này các tỳ-kheo, việc giữ hạnh sống trong rừng này thực sự là một phước báu.”

แม้ในบทที่เหลือก็มีนัยนี้แหละ.
Ngay cả trong các đoạn còn lại cũng có ý nghĩa tương tự.

ก็ความเป็นผู้ได้สดับฟังมาก ชื่อว่าพาหุสัจจะ ในสูตรนี้.
Sự lắng nghe và học hỏi nhiều được gọi là “Pāhusacca” trong kinh này.

บทว่า ถาวเรยฺยํ ได้แก่ ความเป็นผู้ถึงความมั่นคง เพราะเป็นผู้บวชนาน.
Cụm từ “Thāvareyyaṃ” có nghĩa là đạt được sự kiên định do đã xuất gia lâu năm.

บทว่า อากปฺปสมฺปทา ได้แก่ ความถึงพร้อมด้วยมารยาทมีการครองจีวรเป็นต้น.
Cụm từ “Ākappasampadā” có nghĩa là sự hoàn thiện về phong thái như cách mặc y phục.

ความเป็นผู้มีบริวารสะอาด ชื่อว่าปริวารสัมปทา ความถึงพร้อมด้วยบริวาร.
Sự có các đệ tử thanh tịnh được gọi là “Parivāra Sampadā”, nghĩa là sự thành tựu về đệ tử.

ความเป็นกุลบุตร ชื่อกุลปุตติ (บุตรคนมีตระกูล).
Sinh ra trong gia đình cao quý được gọi là “Kulaputta”.

ความเป็นผู้มีรูปร่างดี ชื่อว่าวัณณโปกขรตา.
Có hình dáng đẹp được gọi là “Vaṇṇapokkharatā”.

ความเปล่งถ้อยคำไพเราะ ชื่อว่ากัลยณวากกรณตา.
Lời nói dễ nghe và êm dịu được gọi là “Kalyāṇavākaraṇatā”.

ความถึงพร้อมด้วยความไม่มีโรค ชื่อว่าอัปปาพาธตา.
Sự hoàn thiện về sức khỏe, không bệnh tật được gọi là “Appābādhata”.

ก็ภิกษุผู้ไม่มีโรค ย่อมบำเพ็ญวาสธุระ (ธุระในการอบรมจิตใจ) และคันถธุระให้บริบูรณ์ได้ เพราะตนเป็นผู้มีร่างกายสบาย.
Các tỳ-kheo không bệnh tật có thể hoàn thành cả việc tu tập (Vāsadhura) và học hỏi kinh điển (Gantha-dhura) vì thân thể khỏe mạnh.

เพราะเหตุนั้น ลาภทั้งหลายจึงเกิดขึ้นแก่ภิกษุนั้นแล.
Vì lý do đó, các phước báu sẽ đến với vị tỳ-kheo này.

จบอรรถกถาปสาทกรธรรมวรรค

Kết thúc phần chú giải Pasādakara Dhamma Vagga.